Pudrowe ABC

Hejka kochani :) Dzisiaj o pudrze :) A więc zapraszam :)

Podział pudrów

KILKA SŁÓW O PUDRZE

Puder był niezwykle cenionym kosmetykiem już w czasach starożytnego Egiptu, a szczyt jego popularności przypadł na okres rokoka, kiedy to zarówno panie, jak i panowie obficie pudrowali twarze, dłonie, a nawet peruki.

Stosowano puder, chcąc nadać licu mocną bladość oraz by ukryć oznaki starzenia się - zmarszczki i siwe włosy. Również dzisiaj trudno sobie wyobrazić staranny makijaż bez tego przydatnego kosmetyku - puder nadaje skórze matowy, jedwabisty wygląd, utrwala podkład, retuszuje nieudane przejścia kolorystyczne przy nakładaniu różu i cieni do powiek oraz wchłania tłuszcz, który produkuje skóra.

Puder produkuje się z naturalnego surowca - talku, który następnie wzbogacony jest o dodatki pielęgnacyjne, takie jak jedwab, minerały, wygładzający kolagen, filtry przeciwsłoneczne oraz witaminy A i E.

Nałożenie pudru na twarz stanowi ostatni etap prawidłowo wykonanego makijażu. Dlatego właśnie tak istotne jest wybranie odpowiedniego pudru, dostosowanego do rodzaju cery oraz jej kolorytu.

Podział pudrów ze względu na konsystencje:
 Puder sypki - powinno się go używać zawsze, kiedy to tylko możliwe, a przede wszystkim, gdy wykonujesz makijaż w domu. Nakłada się go na skórę znacznie łatwiej niż puder prasowany, a ponadto jego nadmiar można bez problemu usunąć pędzelkiem. Puder sypki doskonale integruje się ze skórą i ładnie zmiękcza rysy twarzy. Dostępny hest w bardzo szerokiej gamie kolorów - od transparentnego po ciemnobrązowy.

 Puder prasowany (w kamieniu) - to prasowany puder sypki, dodatkowo wzmocniony tłuszczami i środkami łączącymi. Idealnie nadaje się do noszenia w torebce i szybkich poprawek makijażu w ciągu dnia. Jego zaletą jest również to, że się nie rozsypuje. Nakłada się go na twarz, starannie pokrywając nim kolejno jedno miejsce po drugim.

 Puder w kulkach - nanosi się go pędzlem, którym najpierw przeciąga się po powierzchni kulek, mieszając w ten sposób wszystkie kolory - rozmaite odcienie różu i beżu. Kolorowy kosmetyk nakładamy na te partie twarzy, które chcemy uwydatnić i rozświetlić, np. policzki czy skronie. Formę kulek mogą także mieć pudry brązujące.

 Puder w kremie - bardzo dobrze tuszuje wszelkie nierówności i nadaje skórze matowy wygląd. Używając go, nie potrzebujesz już nakładać podkładu.

Podział pudrów ze względu na kolor:
 Puder transparentny - nie zatuszuje mankamentów cery, bo nie ma właściwości kryjących. Idealnie dopasowywuje się do barwy podkładu i karnacji, po mistrzowsku matując twarz.

 Puder w barwach tęczy - świetnie nadaje się do cery z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi, bliznami po trądziku lub rozszerzonymi porami. To właśnie jego wielobarwność sprawia, że światło odbija się od upurowanej skóry, dzięki czemu wszelkie przebarwienia oraz skazy cery stają się prawie niewidoczne.

 Puder zielony - to specjalny rodzaj pudru, który jest dostępny w postaci sypkiej lub prasowanej. Przeznaczony jest do tuszowania rozszerzonych naczynek, czerwonych plam, wyprysków i zanieczyszczeń skóry, ponieważ zieleń optycznie neutralizuje kolor czerwony. Używa się go pod zwykły kryjący puder.

 Puder biały - doskonale rozświetla twarz. Polecany na wieczór.

 Puder fiołkoworóżowy/fioletowy - nadaje ziemistej skórze ciepły wygląd.

 Puder różowy - sprawia, że blada skóra wygląda zdrowo i ma naturalny blask.

 Puder niebieski - tonizuje jaskrawe kolory.

 Puder morelowy - rozjaśnia i nadaje blasku skórze oliwkowej.

Puder w odcieniach bzu, różu, zieleni, pomarańczy czy cytrynu używany jest wyłącznie przez profesjonalistów do efektów specjalnych.

 Puder słoneczny - zwany też pudrem w odcieniu terakoty, jest idealy do lekko opalonej skóry, bowiem wygląda na niej bardzo naturalnie, efektownie podkreślając jej brązowy odcień. Świetnie nadaje się do uwypuklenia konturów twarzy. Można go również stosować jako cień do powiek albo róż. Panie o bladej cerze nie powinny go używać - na ich jasnej skóze może wyglądać nienaturalnie.

 Puder błyszczący (w odcieniach srebra i złota) - zawiera błyszczące drobne cząstki, które sprawiają, że skóra wspaniale lśni. Należy nakładać go na miejsca, które chcemy uwypuklić, a więc na policzki, ramiona, u nasady szyi. Nałożenie takiego pudru  na niewłaściwe miejsce, np. na nos, brodę czy czoło, może spowodować, że będzie ono nieestetycznie błyszczało. W ciągu dnia lepiej w ogóle z pudru błyszczącego zrezygnować.

 Puder antyseptyczne - przeznaczony przede wszystkim do cery łojotokowej. Nie zawiera substancji tłuszczowych ani zapachowych. Dzięki takim dodatkom, jak siarka, bisabol i alantoina wsztrzymuje rozój bakterii i hamuje stany zapalne. Puder antyseptyczny nie nadaje się do wszystkich typów cery.

Kupujemy puder

 

Potrzebujesz dwóch rodzajów pudru: sypkiego do codziennego makijażu i prasowanego, który zawsze powinnaś mieć w torebce i używać do poprawek makijażu.

Starannie dobierz odcień pudru do koloru podkładu, jaki używasz. Puder może być o ton jaśniejszy od podkładu, nigdy ciemniejszy. Ciemny puder wygląda na skórze nienaturalnie i podkreśla jej wady, takie jak zmarszczki czy wypryski. Kompaktowy puder bardziej przyciemnia twarz.

Wybierając odcień pudru - podobnie jak w przypadku podkładu - najlepiej sprawdzić go na granicy twarzy z szyją. Odcień, który nie "odstaje" ani od koloru twarzy, ani szyi, jest najlepszy. Gdy nie używasz podkładu, wybierz puder w kolorze skóry.

Na jak długo wystarcza opakowanie?
Pudry sypkie i w kulkach należą do najbardziej wydajnych kosmetyków - z reguły wystarcza kupić opakowanie raz w roku, czasem nawet rzadziej.

Nakładanie pudru krok po kroku

1. Poczekaj, aż krem na dzień i podkład dokładnie zintegrują się ze skórą. Jeśli pokryjesz sypkim pudrem tłustą twarz, pojawią się na niej plamy.

2. Puder sypki nabiera się puchatym, gęstym puszkiem lub grubym pędzlem. Bardzo wygodne są też bawełniane płatki. Puder prasowany rozprowadza się płaskim puszkiem lub gąbeczką.

3. Przed pudrowaniem należy najpierw lekko otrzepać puszek lub pędzel, tak aby opadł z niego nadmiar pudru.

4. Teraz nanieś puder, delikatnie muskając twarz pędzlem lub wklepując go -, nie wcierając! -, w skórę puszkiem bądź gąbeczką. Puder nanosi się od góry twarzy w dół, tak aby włoski na skórze nie podnosiły się.

5. Nos, brodę oraz czoło (czyli tak zwaną strefę T) należy pudrować kilkakrotnie, gdyż w tych właśnie miejscach znajduje się najwięcej gruczołów potowych i skóra szybciej zaczyna się tam błyszczeć. Nie zapomnij również o dokładnym przypudrowaniu zagłębienia wokół skrzydełek nosa.

6. Sypkim pudrem pokryj również powieki, rzęsy i usta. Dzięki temu cienie na powiekach cienie utrwalą się, zaś rzęsy, kiedy je pomalujesz, będź wyglądać na gęstsze.

7. Jeśli nałożyłaś zbyt dużo pudru, nie wycieraj nadmiaru, a jedynie ponownie przeciągnij po skórze pędzlem, tym razem bez pudru. Możesz też skropić twarz wodą mineralną w aerozolu, która wchłonie nadmiar pudru.



Mam nadzieję, że wam się to przyda :)
Buzaki i do usłyszenia :)
Liczę na wasze komcie :)

 

ABC korektora

Witam was kochani :)  Dzisiaj opowiem wam troszeczkę o korektorze :)

Korektor - barwy, trwałość i praktyczne wskazówki

KOREKTOR

Korektor okazuje się niezbędny, gdy pod podkładem nie udaje się ukryć przebarwień skóry, wyprysków czy rozszerzonych naczynek.
Korektory są dostępne w postaci kremu, sztyftu, emulsji i ołówka. Są one gęściejsze i bardziej nasycona pigmentami niż zwykłe podkłady, są też trochę od nich jaśniejsze. Służą do pokrywania zmarszczek, popękanych naczynek, sińców pod oczami, wyprysków i przebarwień skóry.

Korektory występują w różnych barwach:
 korektor beżowy - ukrywa przebarwienia skóry, blizny i sińce
 korektor różowy i fioletowy - rozświetla ziemistą cerę, ożywia ją, przyciągając światło
 korektor biały - likwiduje cienie uwypuklając miejsca, na które się go nakłada
 korektor zielony - neutralizuje czerwień popękanych naczynek krwionośnych lub zaognionej skóry

Trwałość korektora:
Korektory mają trwałość około roku.

Praktyczne wskazówki:
 Pamiętaj, że jeśli stosujesz korektor z podkładem, to powinien być on od niego o pół tonu do 2 tonów jaśniejszy. Jeśli użyjesz korektora w tym samym kolorze, zamiast ukryć defekty, jeszcze bardziej je wyeksponujesz.
 Co kłaść najpierw - korektor czy podkład? Zależy to od konsystencji tego pierwszego. Często lepiej jest najpierw położyć podkład, a dopiero potem korektor - w innym razie przy nakładaniu podkładu korektor może się zetrzeć.

Wizażyści radzą używać pod oczy korektora o konsystencji kremu. Zbyt gęsty pozostawi grudki na suchej skórze wokół oczu. Natomiast zbyt rzadki lub płynny będzie się zbierał w drobnych zmarszczkach.

 Korektor utrwala się przez mocne dociśnięcie lekko upudrowanego opuszka, dzięki czemu puder łączy się z korektorem, korektor z podkładem, a podkład ze skórą.

 Aby uzyskać odcień dobrze dobrany do skóry, można zmieszać na grzbiecie dłoni korektor z odrobiną podkładu.

 Zamiast korektora, do zatuszowania, np. przebarwień, można używać beztłuszczowego zwykłego podkładu. Należy go położyć za pomocą patyczka z watą na przebarwienie, poczekać aż  wyschnie, a następnie wygładzić brzegi.

 Istnieją korektory wodoodporne, przeznaczone do krycia blizn, siniaków i żylaków.

 Pamiętaj: mniej znaczy lepiej. Jeśli na przebarwienie położysz zbyt grubą warstwę podkładu, tylko je uwypuklisz. Jeśli masz dobry korektor, dobrany do odcienia skóry, tuszując skazy - pęknięte żyłki, małe blizny, ciemne kręgi, otwarte pory - możesz wcale nie używać podkładu.


Mam nadzieję, że wam się ta wiedza przyda :)
Całuski :)